Według Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w 2015 przeciętny Polak zjadł 1,7-1,8 kg mięsa wołowego. Oznacza to, że konsumpcja wołowiny w Polsce jest ponad dziesięciokrotnie niższa niż średnia w Unii Europejskiej, która wynosi 19 kg na osobę. Dlatego możliwości zbytu dla krajowych producentów stwarza sprzedaż zagraniczna. W ciągu trzech kwartałów 2015 roku eksport wołowiny wzrósł o 14 proc. rdr. Branża mięsna liczy na ożywienie handlu z rynkami azjatyckimi i arabskimi.

– Determinantami rozwoju produkcji wołowiny w Polsce jest popyt zewnętrzny, eksport do Unii Europejskiej oraz krajów trzecich – powiedział w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Biznes Jerzy Wierzbicki, prezes zarządu Polskiego Zrzeszenia Producentów Bydła Mięsnego (PZPBM). – Mamy bardzo niską konsumpcję wewnętrzną, najniższą w Europie, trochę mniejszą niż w Indiach. Za nami dwa lata prosperity, kiedy otwarta była Turcja i mieliśmy do czynienia z dużym popytem na krajową wołowinę, a ceny utrzymywały się na bardzo wysokim poziomie. W tej chwili mamy rozwarstwienie średniej unijnej i polskiej ceny.

W ciągu trzech kwartałów ubiegłego roku na eksport trafiło 324 tys. ton żywca, mięsa oraz przetworów wołowych i cielęcych. To o 14 proc. więcej niż w analogicznym okresie 2014 roku. W tym samym czasie eksport wieprzowiny zwiększył się o 4 proc., a drobiu – o 15 proc. Mięso wołowe to kategoria o jednej z wyższych wartości eksportu. Od stycznia do września 2015 roku jego wartość rosła najszybciej po pszenicy i rzepaku (o 26 proc.).

Obecnie 90 proc. wyprodukowanego w kraju surowca trafia na eksport. Liczy się przede wszystkim sprzedaż do Unii Europejskiej, a w jej ramach do Niemiec, Holandii, Hiszpanii i Włoch, obecnie głównych odbiorców. W ciągu trzech kwartałów eksport mięsa wołowego do zachodnich sąsiadów zwiększył się o 42 proc.

Jak podkreśla Wierzbicki, bardzo perspektywiczne dla polskich producentów są rynki arabskie i Chiny. Największym wyzwaniem są kwestie warunków sanitarnych. – Są one domeną służb państwowych, które negocjują warunki dwustronnych porozumień – tłumaczy prezes zarządu Polskiego Zrzeszenia Producentów Bydła Mięsnego. – Komisja Europejska też jest aktywna, ale najczęściej są to umowy bilateralne dotyczące dwóch krajów. Emiraty Arabskie mamy już otwarte, podobnie jak Algierię. Gdy rynek jest już otwarty, nie ma barier, wtedy rusza biznes i zaczynają się negocjacje handlowe i dyskutowanie o dopasowaniu oferty do unikalnych wymagań konsumentów.

Przykładem takiego otwarcia może być Japonia, której rynek w 2014 roku został udostępniony zagranicznym producentom. – Jest to bardzo wymagający rynek, a dostęp do niego jest trudny, wymaga cierpliwości i pracy – wskazuje Jerzy Wierzbicki. – Trzeba przede wszystkim sprostać bardzo wysokim wymaganiom.

Azja jednak w światowym bilansie handlu jest rynkiem rosnącym. Konsumpcja wołowiny także ma w tym swój udział. – Jest zatem potencjał – ocenia Wierzbicki. – Cała Unia zwiększa eksport wołowiny, a my jesteśmy jednym z tańszych i lepiej zorganizowanych przemysłów wołowych wspólnoty, mamy więc szansę, żeby w eksporcie do krajów trzecich zająć odpowiednie miejsce i także tutaj szukać szans na rozwój.

Innym kierunkiem rozwoju polskiego sektora produkcji mięsa wołowego – zdaniem Jerzego Wierzbickiego – jest wzmocnienie wizerunku branży na rynku krajowym. Chodzi o poprawę marketingu rolnego, lepsze dopasowanie produktu do oczekiwań poszczególnych odbiorców, a więc poprawa standaryzacji i współpracy w łańcuchu dostaw oraz bardziej innowacyjne podejście do produkcji. – To rezerwy, które możemy i powinniśmy wykorzystać – przekonuje Wierzbicki.

Źródło: Newseria Biznes