Stonka ziemniaczana jest jednym z najgroźniejszych szkodników ziemniaka. Często można zauważyć ja na polskich polach. Każdy, kto choć raz miał z nią do czynienia wie, że walka z tym szkodnikiem nie należy do najprostszych. Zwalczanie stonki stało się o wiele trudniejsze, gdy z rynku w ostatnim czasie wycofano kilka substancji czynnych, które były niezwykle pomocne do ograniczania jej liczebności. Przeczytaj, by dowiedzieć się w jaki sposób skutecznie walczyć ze stonką ziemniaczaną.

Czym jest stonka ziemniaczana?

Stonka ziemniaczana to nic innego jak chrząszcz.  Każdy z nas rozpozna go bez problemu. Ten owad  posiada charakterystyczne jasnożółte pokrywy z czarnymi paskami. Z kolei  larwy stonki ziemniaczanej są pomarańczowe i mają czarne plamki na brzegach ciała.

Gdzie znaleźć stonkę ziemniaczaną?

W postaci dorosłej chrząszcze zimują w glebie na różnej głębokości. Kiedy wiosną wylatują z miejsc zimowania, poszukują roślin żywicielskich. 
Samica składa jaja w złożach po 10-30 sztuk na spodzie liści, aby uchronić je przed słońcem i opadami deszczu. Warto wiedzieć, że stonka ziemniaczana jest owadem o wysokim współczynniku rozmnażania. Jedna samica jest zdolna do złożenia nawet 1000 jaj. Po 10-19 dniach  od złożenia jaj pojawiają się pierwsze larwy. Początkowo żerują w gromadzie, a następnie przechodzą na kolejne rośliny. 

U stonek ziemniaczanych występują 4 stadia larwalne (L1, L2, L3 i L4). Po tym, gdy zakończą swoje żerowanie zakopują się płytko w glebie, gdzie następuje przepoczwarzenie. W ciągu jednego sezonu wegetacyjnego mogą rozwinąć się 4 pokolenia stonki ziemniaczanej. Natomiast w Polsce obserwuje się występowanie 2 pełnych pokoleń.

Stonka ziemniaczana jest owadem, który lubi ciepło. Jej zero fizjologiczne jest równe 11,5°C (poniżej tej temperatury nie może się rozwijać). Z kolei warunkami, które sprzyjają jej rozwojowi jest optimum temperaturowe, czyli 18-26°C oraz mała ilość opadów.

Szkodliwość stonki ziemniaczanej

Za szkodniki uznawane są zarówno larwy jak i dorosłe owady. Największym zagrożeniem są larwy L4, ponieważ zjadają 75 procent pokarmu pochłanianego łącznie przez inne stadia rozwojowe. Natychmiastowo doprowadzają do gołożerów. 
Szkody wynikające z żerowania stonki ziemniaczanej wynoszą średnio 20-30%. Jeśli jednak szybko nie będzie się zapobiegać jej rozwojowi, to straty mogą wynosić około 80%. 

Kiedy i jak się jej pozbyć?

Pierwszych ognisk żerowania stonki ziemniaczanej z reguły znajdują się na krawędziach pól. Zabieg insektycydowy można wykonać dopiero wtedy, gdy przekroczony zostanie próg ekonomicznej szkodliwości. Warto z nim zdążyć przed pojawieniem się larw L4.

Próg ekonomicznej szkodliwości dla stonki ziemniaczanej wynosi:

  • 1-2 chrząszcze na 1 m2,
  • 15 larw na 1 roślinę,
  • 1 złoże jaj na 1 roślinę.

Jakie substancje czynne wycofano w walce ze stonką ziemniaczaną?

Wycofano m.in.:

  • imidachlopryd
  • chlotianidyna
  • tiametoksam
  • chloropiryfos
  • chloropiryfos metylu

Czym zwalczyć stonkę ziemniaczaną?

Skuteczny będzie m.in. preparat Mospilan 20 SP. Niezależnie od temperatury gwarantuje zwalczanie wszystkich stadiów rozwojowych larw oraz osobników dorosłych stonki ziemniaczanej. W ciągu sezonu dopuszczalny jest jeden zabieg z użyciem Mospilanu 20 SP. Zalecana przez producenta dawka wynosi 80 g/ha. Środek ma długotrwałe działanie, które utrzymuje się przez cały okres nalotów chrząszczy. Środek ten powoduje paraliż układu nerwowego owada i natychmiast kończy jego żerowanie. Śmierć owadów następuje już po kilku godzinach.  Ważne, że środek ten na roślinę działa powierzchniowo, wgłębnie, a także systemicznie i jednocześnie niemal natychmiastowo wnika do jej wnętrza i przemieszcza się wraz z sokami roślinnymi docierając do każdej części zielonej.

Źródło: agropolska.pl